Ragdoll ci wszystko wybaczy… - opis rasy

Pochodzenie rasy ragdoll

Istnieje teoria, iż mieszkająca nieopodal domu Ann Baker kotka w typie angory o wdzięcznym imieniu Joshephine została matką pierwszych Ragdolii. Wiodąca spokojne życie, w pewnym momencie uległa wypadkowi, co przyczyniło się do wielu urazów. Miała połamaną miednicę i uszkodzone stawy biodrowe. Wszystkie mioty do czasu wypadku rodziły się normalne, bez żadnych wyróżniających je cech. Kolejny natomiast już nie był tak perfekcyjny, co wzbudziło zainteresowanie Ann. Kocięta brane na ręce wiotczały. Nie były nerwowe, tylko wyjątkowo zrelaksowane. Amerykanka postanowiła poprowadzić hodowlę kotów, które wykazywałyby te szczególne cechy. Nie jest prawdą jakoby kotka przekazała je w genach. Powszechnie uważa się, że rasa Ragdoll powstała z mieszanki kotów perskich, birmańskich oraz burmańskich. Pierwszą kotką hodowczyni była podobna do burmańskiej rasy piękna Buckwheat, kolejną zaś dwukolorowa Raggedy Ann Fugianna, która była córką syna Joshephine - Daddy Warbucks. Kocur ten do tej pory uważany jest za ojca Ragdolli. Powstałe koty miały mniejszą pobudliwość nerwową oraz rzekomą niewrażliwość na ból. Tak powstała ta osobliwa rasa. W pewnym momencie w posiadanie Ragdolli weszli Laura i Danny Deyton. Założyli oni również Ragdoll Fanciers` Club International. Przez część osób uznawani są za prawdziwych prekursorów tej rasy. Rasa trafiła do Europy w 1981 roku za sprawą dwóch kobiet z Nortfolk w Anglii. W niedługim czasie powstała organizacja zrzeszająca brytyjskich entuzjastów.

Nazwa ragdoll

Nazwa ragdoll powstała po obserwacji wyhodowanych miotów. Kociaki brane na ręce bezwładnie wiszą. Nie wykazują cech nerwowości, są całkowicie rozluźnione. Można stwierdzić, że przypominają właśnie szmacianą lalkę. Jednak nie zawsze koty będą wykazywały te szczególne cechy. W sytuacjach stresowych albo na rękach człowieka, którego nie znają, nie dostrzeżemy ich wyjątkowości.

Charakterystyka kotów rasy ragdoll

Wychodzi się z założenia, że koty w swojej naturze są prawdziwymi indywidualistami. Nie za specjalnie przywiązują się do właścicieli. A jeśli tak się zdarzy, to i tak zachowują dystans. Nie w tym przypadku. Ragdolle chodzą za swoim panem krok w krok. Lubią towarzyszyć im w każdej możliwej czynności. Będą z nim pielić w ogródku, chętnie też pomogą wycierać kurze. Kocury przywiązują się bardziej od kotek. Wyczekują za panem w oknie, aż przyjdzie z pracy. Mocno tęsknią, a gdy już właściciel wróci, wymagają wyjątkowego zainteresowania. Należy to wziąć pod uwagę przy wyborze Ragdolli. Dla kocurów najlepszym rozwiązaniem będzie dodatkowy towarzysz. Jednak nie zmniejszy to uczuć do swojego pana. Tego możemy być pewni. Ragdolle są niesamowicie piękne. Według wzorca to duży kot o mocnym, muskularnym ciele. Jego głowa jest średniej wielkości, czaszka między uszami spłaszczona, kufę ma dobrze rozwiniętą, mocną brodę, a policzki są lekko zaokrąglone. Uszy średniej wielkości mają zaokrąglone końcówki, które delikatnie chylą się ku przodowi. Duże i owalne oczy powinny być koloru niebieskiego. Ogon jest długi i średniej grubości. Futro mają jedwabiste, puszyste i miękkie, a na szyi widać kryzę. U Ragdolli wyróżnia się trzy rodzaje umaszczenia: point, point bikolor oraz point mitted. Kotki w porównaniu do kocurów są mniejsze.

Pielęgnacja ragdolla

Koty mimo swej puszystej okrywy nie potrzebują specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Ich futro nie wykazuje szczególnej skłonności do linienia i tworzenia się kołtunów. Regularne czesanie pomoże pozbyć się martwej sierści. Szczególnie dokładnie należy jednak wyczesywać kołnierz wokół szyi. Czynność ta sprawi olbrzymią przyjemność zarówno kotu, jak i właścicielowi.

Wybierz produkty najlepsze dla Twojego kota w sklepie Maxandmrau.pl

Usposobienie ragdolla

Niepodważalnym faktem jest to, że Ragdolle pokocha dosłownie każdy, nie tylko ze względu na wygląd. Ich spokojne usposobienie i wyrozumiała natura sprawiają, że koty te idealnie nadają się dla małych dzieci. Nie zniechęcą ich krzyki, płacze i ciekawość najmłodszych. Krąży teoria, że rasa ta nie odczuwa bólu. Nic bardziej mylnego. Faktem jest natomiast, iż wykazują się naprawdę wyjątkową cierpliwością, dlatego wszelkie delikatne pociągania za uszy czy ogon - co często robią małe dzieci - nie sprawią, że kot zareaguje agresją. Agresja jest pojęciem, którego Ragdolle nie znają. Ich wyjątkowość doceniana jest na każdym kroku. Ragdolle z powodzeniem uczestniczą w zajęciach felinoterapii. Nikogo nie zdziwi fakt, że jest to jedna z bardziej popularnych ras na świecie, skoro nawet specjaliści są nimi zauroczeni.

fot. pixabay.com